23 juli – 28 juli 2017

De oversteek van Flores naar Horta (ongeveer 135Nm) gaat met gezwinde spoed.

De weersverwachting geeft aan dat de wind zwak is met een NO-wind van ongeveer 10Knp.Zoals gebruikelijk luistert het weer niet naar de weersvoorspellingen. Zo ook nu. Weliswaar komt de wind uit de voorspelde hoek, maar de wind is wel aanzienlijk meer en wel 20 – 25 knpn. Aan de wind varend gaan wij heerlijk rond de 7 knpn. richting Horta. Zo halverwege in de nacht valt de wind compleet weg en worden wij omsloten door een dikke wolkenmassa. Dat noemen zij mist geloof ik. Het regent dan niet, maar je wordt wel zeiknat. Niet alleen buiten, maar ook binnen in de boot. Alles voelt klef aan.

In de ochtend klaart het zaakje weer op en met een door de wolken heenprikkend zonnetje lopen wij Horta binnen waar wij ons aanmelden bij een allervriendelijkste havenmeester, politie en douane. Gezellige mensen, houden van een praatje en tijd speelt geen rol. Toffe lui zogezegd.

Horta heeft een status aparte. Zeilers van over de hele wereld komen hier hun plasje doen door fraaie en soms minder fraaie tekeningen op de kademuren te schilderen. Het geeft een schilderachtig aanzien. Mooi???? Ik weet het niet. Apart is het zeker wel. Wij moeten onze kunstzinnige lusten nog op de muren botvieren. De lusten zijn er wel, maar onze kunstzinnigheid laat wat te wensen over.

Wij liggen hier met een aantal schepen, die wij ook tegengekomen zijn aan de overkant van de Atlantische plas. De schorpioen, Fleur de Sell, Regulus en Ralph Rover. Een mix van NL-ers en FR-en. Daar waar het tussen Air France en KLM misgaat, gaat het bij ons uitstekend. Als het n.l. een beetje ingewikkeld wordt begrijpen wij elkaar gewoon niet en dat helpt enorm.

Het is hier oergezellig en helaas zullen wij binnenkort afscheid van hen allen moet nemen aangezien eenieder weer na de zomervakantie aan de slag zal moeten gaan. Gelukkig is het zover nog niet. Het aandeel NL-ers hier is groot evenals het aandeel Fransen. Verder is Horta bespikkeld met vele andere nationaliteiten.

Horta is ook de plek waar veel scheepsreparaties uitgevoerd worden. De indruk is, dat hier veel aan expertise rondloopt. Met de Portugezen (Azorianen) is goed afspraken te maken. Zij spreken goed de Engelse taal, zijn zeer correct en weten goed problemen op te lossen. Hun technisch en denkniveau is hoog. Erg vertrouwenwekkend. Zij hebben inmiddels ook onze generator weer aan het lopen gekregen. In de US kregen wij na veel geklungel te horen dat de generator niet te repareren is en koop maar een nieuwe á raison van veel geld. Hier denkt men na, loopt controlelijstjes langs en verdomd…… hij loopt.

Ik ben ook naar de kapper geweest. Lucea heet zij. De naam suggereert wat anders, maar zij is een dikke beetje norse oma met een hele grote tondeuse, waarmee zij door mijn haarbos ragde. Ik hield mijn hart vast. Mijn kruin is al kaal, maar hoe zou het restant de slag overleven.

Tot mijn grote verbazing was na haar ragwerk toch nog het e.e.a. in stand gebleven. Het ziet er eigenlijk nog best keurig uit ook. En de prijs?????? Jawel € 5,- en dat is geen typfout.

Van Horta hebben wij verder nog niet zoveel gezien. Dat komt nog. Wij hebben de tijd.

Over Horta en de andere eilanden. Daar vertel ik later nog wel over.