15 mei – 22 mei 2017

Annapolis. De stad met de Naval Academy. De vele jachthavens, watersportbedrijven, uitgaan, winkeltjes en vooral met heel veel drukte in het weekend. Het is één bruisend gebeuren met door elkaar krioelende boten en bootjes. Wij liggen hier met onze Kairos aan een mooring á raison van U$ 35,- per nacht. En dan heb je weliswaar wèl stromend water, maar niet van dat drinkbare. En de watertaxi is ook niet gratis. En als je buitenboordmotor het vertikt, dan heb je de keuze tussen roeien of de watertaxi nemen. Ik kan je verzekeren, dat je na 1 x roeien met tegenwind je de bereidheid echt wel hebt om die U$ 6,- enkele reis te betalen.

Kairos ligt 7 dagen in Annapolis en in de tussentijd zijn wij ‘m voor 4 dagen gepiept naar Washington om de bekende toeristische plaatsen te bezoeken. Boeiend en groot allemaal.

Wat mij zo opvalt in dit USA is de eerbied voor het gezag, de vriendelijkheid en de aanspreekbaarheid van de Amerikanen, de uitstekende staat van onderhoud van wegen en gebouwen en de wijze waarop hier alles geregeld is. Petje af dus.

Terugkijkend naar Washington valt ook op het gebrek aan creativiteit en fantasie. Je waant je hier in het tijdperk van de Romeinen. De gebouwen lijken hier exacte kopieën uit de Romeinse tijd. Mooi mooi mooi en tegelijkertijd jammer jammer jammer. Dat had toch wel een beetje eigenheidser gekund.

Het verblijf in Washington is intensief, warm en zeker de moeite waard. Helaas wederom veel te kort. Maar ja….. het leven is kort en je eigen leven is schaars in tijd.

Deze week gradueren de kadetjes aan de Naval Academy in Annapolis.

Jonge mannen en vrouwen, strak in het witte pak en strak in het vel. Afgetrainde lijven, kort geknipt, mooie pet op, met een trotse en soms arrogante blik van “the world is ours”. De ouders van deze jongelui zijn voor hun graduation deze week overgekomen en je ziet de witte petten soms een beetje ongemakkelijk met hen rondlopen. De ene trots, de ander een beetje schaapachtig en in verlegenheid. De ouders heel trots op hun zoon/dochter van “kijk mij eens met mijn jongen/meisje”. Mooi om te zien. Daarnaast zie je vaak jongelui die zo ongelooflijk vet en dik zijn, dat zij nauwelijks vooruit te branden zijn. Moet toch anders kunnen!!

Wij beginnen inmiddels aardig te wennen aan dit Amerika en wij beginnen het leven hier steeds meer te waarderen.

Je hebt vanuit Nederland een bepaald beeld van de US dat niet klopt. M.n. het beeld van de onderlinge competitie, het superioriteitsgevoel van de Amerikaan, de rassenstrijd en het politiegeweld. Wij horen en zien in Nederland de extremiteiten en neigen vervolgens die te generaliseren. Jammer, want de praktijk klopt niet of is genuanceerder.

Tijdens ons bezoek aan Washington hebben wij ook het museum “National Museum of African American History & Culture” bezocht. Indrukwekkend dit inkijkje in het slavernij verleden. Misschien nog indrukwekkender is de openheid en de integere wijze waarop dat in dit museum getoond wordt. Daar kan Nederland nog wat van leren als het gaat om het Indonesië verleden van Nederland tijdens de 2^e wereldoorlog!

De US kent geen lange historie zoals wij die in Europa kennen. Maar wat zij aan historie hebben, koesteren ze. Zij zijn er trots op en geven daar volle aandacht aan.

Hele schoolklassen zie je voorbijkomen op Memorials, Cemetaries, Musea en andere historische plaatsen. De houding tegenover veterans (de oudmilitairen) is meer dan respectvol. Zij worden gezien als degenen, die hun leven geven in het landsbelang. De opofferingsbereidheid is ongelooflijk groot.

En Trump???  Veel Amerikanen zijn zelf stomverbaasd dat hij president is geworden. Zij geven aan dat hij niet door het volk gekozen is, maar door de kiesmannen. Het zal wel zo zijn. Ik heb daar geen idee van. Ik weet wel, dat als je het Mexicanen gedachtenspinsel van Trump zou volgen, je hier de US-tent wel kan sluiten. Het aantal Mexicanen is ongelooflijk groot en zonder hen, zal heel wat business verdwijnen. De Trump reality show is een dagelijks gebeuren op CNN en FOX-news. Triest en vermakelijk tegelijkertijd. Bizar allemaal.

Vandaag 24 mei 2017 vertrekken wij uit Annapolis richting New York. Nog maar een klein stukkie, maar daarover meer.