21 april 2017 – 8 mei 2017

Norfolk

De grootste marinestad van de US met vliegdekschepen, fregratten en ander grijs materieel.

De hele dag vliegen jachtvliegtuigen en helikopters rond. In een woord: indrukwekkend. Heerlijke dagen samen met Dick en Petra van de Sally Lightfoot, waarmee wij een cruise maken door de haven van Norfolk, Nautica Museum bezoeken waarin e.e.a te zien is over het ontstaan van Norfolk en de geschiedenis van de Marine haven in Norfolk en een bezoekje aan het battleship de Winconsin.

Wij liggen illegaal bij het visitors centre van Portsmouth.

Portsmouth is de stad tegenover Norfolk en is meer op kunst, architectuur en andere culturele zaken gericht.

Een gezellige stad met restaurantjes, winkeltjes en veel karakteristieken houten huizen en natuurlijk ontstellend veel kerken. Op de regenachtige zondag en geheel tegen onze natuur in, besluiten wij ook eens kerk te bezoeken. En wat voor één. Een zgn. zwarte kerk waar met verhitte gemoederen gospels gezongen worden. In het begin fascinerend, maar op het moment dat je besluit te vertrekken, wordt het wel wat moeilijk. Je komt nauwelijks weg en op vriendelijk dwingende toon wordt je toch wel (aan)bevolen te wachten op de priester. Hij kan zó mooi vertellen en het is bijna een belediging om weg te gaan. Het zal allemaal wel, maar er is meer te doen op deze zondag en belediging of niet, wij vertrekken. Zonder schadelijke gevolgen overigens. Hel en verdoemenis is niet over ons nedergedaald. Misschien komt dat nog. Je weet maar nooit.

Het aantal “antiek winkeltjes” is hier niet te tellen. Best aardig om eens te bezoeken, maar de eerste de beste spullenhulp in NL heeft meer antiquarische rommel te bieden, dan een chique antiquair hier in Portsmouth.

Maar goed. De Amerikanen smullen hiervan.

Evenals het aantal zeemeerminnen. En wie lust er nu geen zeemeermin. Die kan je tenminste op hun staart trappen. Probeer dat maar eens bij de eerste de beste vrouwelijke tegenhangster. (PS: ga ik echt niet proberen)

Al met al, Norfolk en Portsmouth was leuk, ontspannen en de moeite waard van het bezoeken ondanks het koude en regenachtige weer.

Deltaville (Chesapeake bay)

Na Norfolk naar Deltaville aan de broadcreek waar wij Kairos 2 weken willen laten revalideren van alle vastlopers, te lage bruggen, het zout van de Bahama’s en viezigheid van de ICW.

Het is een afstandje van ongeveer 50 Nm. ’s-Ochtends vroeg vertrekken wij, uitgezwaaid door 2 oudere dames van het visitors centre, uit ons illegale haventje in Portsmouth en komen in de loop van de dag in Deltaville aan bij Deltaville Yachting Centre. Een easy tripje, hoewel je wel moet slalommen tussen alle visstaken.

Bij hoogwater komen wij aan. Nou ja hoogwater! We laten een diep spoor blubber achter ons aan wervelen. Mooi gezicht al die prut achter je.

Wij worden vrij snel door de kraan uit de prut getrokken om een plekje te vinden tussen andere landstaanders. Maar maar maar en helaas helaas helaas, onze Kairos lijdt aan overgewicht. Al gauw zakt de Kraan tot zijn assen door de soppige bodem en kan niet meer op eigenkracht loskomen. M.b.v. een shovel wordt Kraan en Kairos losgetrokken om gestald te worden op een wat hardere ondergrond. Pfff……..het zal je maar gebeuren. Een oceaan oversteek zonder problemen, maar je gaat tenonder in een plaatselijk moerasje.

 

En verder????

Sally Lightfoot is nu ook in Deltaville aangekomen. Kijken wat de plannen zijn. Misschien varen wij gezamenlijk een stukje op naar het noorden.

Een ander NL-stel is op de fiets langszij gekomen. Zij varen met hun schip Schorpioen ook noordwaarts. Misschien komen wij ze nog wel tegen in New York. Wij weet en het zou leuk zijn.

Elektriciteit is een issue. 230V versus 110V. 50 Amps versus 30 Amps. Gasflessen met andere aansluitingen, metrisch versus niet-metrisch, 3-polige stekkers versus 2-polige stekkers en ga zo maar door. Degenen, die deze shit (sorry) weet te harmoniseren/standaardiseren verdient absoluut een nobelprijs. Wat een stupide gedoe allemaal. Sorry voor mijn ontboezemde frustratie. Het valt soms even niet mee.

Voor ons is het nu hard werken.

De romp poetsen, die door al het smerige ICW water geel verkleurd is, nieuwe antifouling, lieren schoonmaken en opnieuw in het vet zetten, nieuwe anodes en heel veel andere kleine klusjes.

Uiteraard de was, proviandering, etc. etc. Kortom: druk, druk, druk. en de dagen vliegen voorbij en wij komen tijd te kort.

Telefonisch zijn wij niet bereikbaar ondanks ons AT&T abonnement en WiFi werkt lauw lauw. Wel rustig natuurlijk, maar het is toch wel weer leuk om te kunnen facetimen met de familie en vrienden.

Deltaville is een leuk plaatsje. Langgerekt langs de hoofdweg en de meest noodzakelijke zaken zijn hier wel te koop.

Wij kunnen gebruikmaken van de company wagen van de werf en dat helpt ons enorm met het doen van de boodschappen. Het is een dikke 8 cyl. CMG. Prachtig geluid geeft dat ding en loopt als een dweil. We zijn er heel blij mee.

De mensen hier zijn uitermate aardig en hulpvaardig. Ze kunnen nauwelijks begrijpen, dat wij, oudjes van dagen, met ons 2-tjes de Atlantic zijn overgestoken. Ze denken steeds dat wij ze voor de gek houden en dat wij met een cruise overgestoken zijn. Maar als zij ons geel geblakerde Kairosje zien, dan komt de ver(be)wondering en willen zij ons maar al te graag helpen en onze verhalen aanhoren.

De Amerikanen zijn hier erg druk bezig met zoiets als het milieu. Je mag niets in het water gooien, niet je onderwatertoilet legen. Overal zie je borden dat je op straffe van een hoge boete niets in de natuur mag achterlaten. Prima natuurlijk, maar plastic zakken worden hier kwistig rondgedeeld. De antifouling is koperhoudend (20% of 40% of 70%, al naar gelang de dikte van je portemonnee), geen vuilopvang bij het antifoulen. Ikke nie begrijpe nie, die Amerikanen. Ben een beetje dom.

Het is mooi hier, maar het is ook wel weer mooi geweest. A.s. vrijdag (12/5) wordt Kairos weer in zijn element gekieperd. De weersverwachtingen zijn voor het weekend bijzonder slecht, dus misschien stellen wij deze inkiepering uit tot de maandag om vervolgens richting Anapolis te cruisen. We will see en wordt vervolgd.