30 maart – 20 april 2017
Wow. Charleston.
Wat een stad. Alles te belopen binnen ongeveer 3 km.
De stad leeft, ademt, bruist. Hier wordt geleefd, gestudeerd, gegeten en gedronken. Restaurants in overvloed. Een universiteitsstad met diverse hospitals, gratis openbaar vervoer, musea een gigantisch visitors information office en andere voorzieningen met uiterst vriendelijke en behulpzame mensen.
Hier zijn huizen die bewoond worden. Dit i.t.t. in Florida.
Florida is net een 3D plaatsjes boek waar je doorheen vaart en waarbij de ene bladzijde onmerkbaar overgaat in de volgende. Stillevens.
Wij blijven hier nog wel even. Deels omdat het hier echt heel bijzonder is met winkels, historie, musea etc. , maar ook omdat voor de donderdag en vrijdag zwaar weer wordt verwacht en dat willen wij onze Agnes en onszelf niet aandoen.
Zaterdag gaan wij door naar Georgtown (SC). Iets verderop.
Georgetown
Met veel houten huisjes vanuit een lang verleden, maar wel in prachtige staat. De mooie straten met aan weeszijden prachtige oaktrees, het rice-museum met uitleg over de rijstcultuur uit de slaventijd, de creek met een public aanlegsteiger waar je overdag gratis kan aanleggen om het stadje te bezoeken. De alligators in de creek, die je al zigzaggend in het water argwanend voorbij komen. Kortom een pracht stadje.
Het stadje van waar uit wij onze Agnes met pijn in het hart terugbrengen naar het international airport Raleigh voor haar terugvlucht naar Schiphol.
Een weekje is zij geweest. Helaas veel maar dan ook echt veel te kort. Maar het is niet anders. Het werk wacht en afscheid nemen doet pijn. Keer op keer weer, maar daar staat het geluk tegenover als de kinderen met partners en kleinkinderen weer overkomen.
Na het vertrek van Agnes besluiten wij een stuk van de ICW over te slaan en rechtstreeks van Georgetown via de Atlantic door te varen naar Morehead City (North Carolina).
Helaas moet de pruttel weer aan, omdat er wat weinig wind staat. Na zo’n 27 uur bereiken wij onze bestemming om vervolgens weer de ICW in te duiken.
Er gaat bijna geen dag voorbij of wij lopen aan de grond. Grond?? Je krijgt soms het gevoel, dat je in een bel snot terecht komt. Het dempt de klap van het vastlopen, maar maakt het best moeilijk om je er uit te bevrijden. Gelukkig is dat tot dusverre altijd prima gelukt en schade hebben wij niet. De kiel zal wel behoorlijk schoon geschuurd zijn.
De ICW is moeilijk bevaarbaar. Vaak ondiep, slingerend, met veel vaste bruggen, die wij bijna allen met onze marifoonantenne raken. Geen makkie dus, maar veelal wel de moeite waard.
Veel natuur met aan de oevers herten, vossen, rivierschildpadden, vele soorten vogels, prachtige huizen en vreemd genoeg veel bossen met dode bomen. Bomen waarvan de kop onthoofd is, maar wel met nieuw groen daartussen.
Wij varen nu gelijk op met de Sally Lightfoot. Een Nederlands echtpaar, die al 9 jaar aan het rondreizen zijn. Heel gezellig. Nederlandse schepen vind je in dit deel van de USA nauwelijks en het is toch wel heerlijk om weer in je moerstaal het gesprek aan te kunnen gaan en weer eens een NL vlag te zien wapperen. Wij hebben hen ontmoet in Morehead City en met hen varen wij nu over de ICW naar Norfolk.
Sailing with Kairos 
Lieve Henk en Carla, Eindelijk eens een berichtje van mijnhand.
Wat een leventje zo in die wijde wereld. Wel met ook tegenslagen, mankementen, de menselijke negatieve kanten van stelen, ruig weer en schade aan je vervoer. Het hoort er allemaal wel bij, naast de positieve eindeloosheid, de rust, elkaar en de mooie ontmoetingen.Wat zullen jullie weer moeten wennen, als jullie terug zijn.
Of ook negen jaar de wereld rondvaren??? Hier genieten wij van ons bos , dat steeds ruimer wordt, en volgens onze boomkweker, mooier, met de inheemse bosvegetatie , sinds we de amerikaanse vogelkers uitgeroeid hebben. Vandaag drie originele Jeneverbesstruiken gekregen, om de zand en heidesfeer te scheppen in de weide naast het bos , leuk, morgen ga ik ze planten. Paulien had deze week de katten hier te logeren g ebracht, gezellig , zij was in Denemarken, overleg rond de MSC certificatie voor verschillende vissoorten die gevangen worden op de Noordzee.
Ze heeft best een verantwoordelijkheid voor een aantal projecten op dat vlak. Toch wil ze elders solliciteren, omdat het werk wat solistisch is, een klus doen met een team trekt haar meer aan. Bart-Jan zit in Londen, uitgezonden voor ATOS om eene ICT klus te begeleiden in een medisch setting. Hij blijft er nog wel een tijdje , alleenwe weten nog niet helemaal hoelang. Intussen woont hij wel in Amsterdam.
We hebben hem al 6 weken niet gezien, KArin was met Tim die week in februari in MONTA, fijn bijtanken. Daarna is ze met andere werk begonnen, ook in Utrecht bij een Inspektie-bedrijf/ Ze woont in OudeWater in een schattig huisje, vroeger een hofje geweest, nu onder monumentenzorg. Vriendelijk sociale mensen in de buurt, en omringd door water, sloten, grachten, en weiden.
HEt kleinste stadje van Nederland, een toeristische trekpleister in de zomer. Ik zal er zeker een keer heerlijk gaan fietsen, of wandelen. Ze heeft het kleine autootje van ons te leen, de Fiat Panda, dat geeft haar bewegingsruimte.
Tim is net terug uit MONTA, daar de laatste klussen gedaan aan het huisje. De gasaansluitingen en leidingen gelegd, Douche geplaatst ( WARM!), Deuren afgekrabt en geschilderd, etc. Dat wordt in de zomer rustig echt vakamtie vieren met tochtjes op de zee= supben en met vrienden gezellig eten en luieren, kletsen, vlooienmarktjes afstruinen. LEzen, wandelen, fietsen etc. Met mij gaat het wonderwel prima, elke week beter en beter.
Hoelang mijn leven hier p aarde nog mag zijn, we zien het wel, in elk geval is het nu fijn. Energie komt terug, se zin om aan te pakken ook. MIjn praktijk gaat per januari stoppen, hoe de antroposofische zorg voor ouder en kind dan vorm gegeven wordt is onderwerp van bijeenkomsten vand e verpleegkundigen en een bedrijfskundige op dit moment. De verpleegkundigen willen graag verder en daar ben ik dus best verheugd mee. Er zijn twee artsen die de artsenconsulten willen doen. De een is ene moeder die met haar kindjes altijd bij ons i gekomen en nu haar huisartsenpraktijk heeft overgedragen vanwege Burn Out, ze is nu natuurgeneeskundige.Bij haar kunnnen de ouders in elk geval terecht voor adviezen rond life-style en voeding, en een andere wijze van inenten. Een goed pakket om mee te beginnen, lijkt me.
Ouder sie bij ons komen kiezen voor een aanvullende visie met betrekking tot vele onderwerpen.
Intussen vraag ik een herregistratie aan voor de komende jaren, zodat ik in elk geval gecertificeerd kan blijven. Ouders kunnen dan hun consulten declareren in het aanvullende pakket. Eb in de toekomst kan ik waarnemingen doen voor collegaas. En wat er verder op mijn pad nog komt……………zullen we zien.
Begin 2018 naar de andere kant van de wereldbol, Alex opzoeken, en met hem, en zijn vriendin Sara een reis maken, misschien ook een paar weken daar rondzeilen. \enfin, dan houden we jullie op de hoogte van onze wederwaardigheden. Als een rijker mens kom je in Nederland terug. Wereldburger op een andere manier.
Graag spreken we jullie dit jaar nog.
Een heel mooie tijd nog toegewenst,
Alle liefs,Noor ( en Tim)
LikeLike