Maandag 8 augustus 2016

De dag dat wij weer vanuit NL via Lissabon terugvliegen naar Vigo. Dat hadden wij gedacht tenminste. Met vertraging vertrekken wij vanaf Schiphol. Maar in Lissabon gaat het helemaal mis. Uren wachten en om 22.00 uur krijgen wij te horen dat onze TAP vlucht tot Porto gaat en dat wij van daaruit met de bus naar Vigo moeten. Flink balen dus. Om 1.00 ‘s-nachts 9 augustus vertrekken wij met de bus uit Porto richting Vigo. Geen verkeer op de weg, maar wij rijden wel op 100 mtr. afstand van een gigantische vuurzee. De bosbrandjes, zoals wij ze kennen in NL, zijn hiermee vergeleken slechts ordinaire kampvuurtjes. Verbazingwekkend dat verkeer hier toegestaan is.  De mensen hier reageren nogal laconiek op de bosbranden. In deze tijd van het jaar zijn er dagelijks bosbranden, zo wordt ons verteld.

Uitgeput komen wij in Vigo aan en met een “formule 1” taxi worden wij in no-time naar ons Kairosje gescheurd. Aardige vent die taxichauffeur net als de security man bij de haven, die ons helpt onze koffers (met inhoud, jawel) tot aan boord te brengen. Zij spreken geen woord Nederlands, maar daar kunnen zij ook niets aan doen.  Vouwtje in de opvoeding zullen wij maar zeggen. Maar aardig zijn zij zeker. Om 4 uur zijn wij op ons waterbedje geschoven. Oogjes dicht en snaveltjes toe.

Dinsdag 9 augustus 2016

Om 12.00 uur ontbijt, nadat wij eerst wakker geworden zijn en ons ontdaan hebben van onze eerste vermoeidheid.

Een overtochtje Golf van Biskaje is minder vermoeiend, dan zo’n stom vliegtripje S’hol naar Vigo.

Kairos ligt er prima bij. Mast staat er nog steeds fier op. Motor loopt, evenals de generator, als een zonnetje.  De watermaker maakt nog steeds water zonder alcoholische toevoegingen. (Beetje jammer van dat laatste). Zij glimt en blinkt als een jongedame die net onder de douche vandaan komt. Mooie meid om te zien zo.

Hoe ziet onze dag er vandaag uit? Relaxed. Een beetje boodschappen doen, wat wandelen. Het is vandaag natuurlijk maar een heel kort dagje. ’s-Avonds is er weer een bosbrand met een snoeiharde wind. De lucht kleurt oranje, daarna zwart en grijs. In de Ria hangt een mist van rook. Alles went. De Spanjaarden lijken er niet van op te kijken. De dag sluiten wij af met een heel lekkere schotel seafood met een flesje witte wijn en spoelen daarmee de droge keel van de rooklucht weg.

Woensdag 10 augustus 2016

Wij zijn van plan om vandaag over te steken naar Cangas. Cangas zijn wij al eerder geweest. Een afstandje van 3 mijl van Vigo vandaan. Maar bij nader inzien, zien wij er toch maar vanaf.

Zonder een echte reden. Gewoon te lui om iets te doen. Wij kuieren wat rond, doen wat boodschappen, een lange siësta, en ik hou mij verder bezig met het verkrijgen van internet toegang. Om onduidelijke redenen lukte het mij in eerste instantie niet om verbinding te krijgen. Na een telefoontje met KPN is het weer gelukt. Jippie. Ik heb weer toegang tot de wereld. En ’s-Avonds, je raadt het al, alweer bosbrand.

Ditmaal wel wat vervelender, omdat er nu ook veel as als roos naar beneden dwarrelt. Niet fijn. Het gaat overal inzitten.

Morgen gaan wij nu echt naar Cangas. Echt waar.

Donderdag 11 augustus 2016

De ochtend is grijs van de rook en neerdwarrelende as van de bosbranden. 1000 ha. naar de knoppen. De kranten staat er bol van. In de Ria de Vigo hangt een zware brandlucht en het zicht is slecht. De wind heeft er geen zin in, waardoor de rook tussen de heuvels blijft hangen. Kairos krijgt ouderdomsverschijnselen. Zij kleurt vroegtijdig grijs. Gelukkig verdwijnt in het begin van de middag de rooklucht en varen wij naar Cangas. Ons inmiddels vertrouwde stadje, waar alles goed te doen is op loopafstand.

Bij een mooi was-etablissement doen wij de was. En verder winkelen. Carla heeft een shirtje nodig. Zonder mouwtjes. Wat een gedoe!!!. Vrouwen zal ik waarschijnlijk nooit begrijpen. Te kort, te lang, te dun, wel/geen bloemtjes, past niet bij of juist wel bij …….En dan wordt ook nog je mening gevraagd. Uit pure wanhoop vind je op een gegeven moment alles prachtig om maar van dat gedoe af te zijn. Hier in Spanje krijg je overal korting op. En dat is pas echt geld verdienen. Vrouwenlogica, die ik nog niet helemaal kan volgen. Ik word oud. Het is een overlevingstocht pur sang. Het is maar goed dat winkels een sluitingstijd hebben. Gered door de gong zullen wij maar zeggen. Morgen gauw weg uit Cangas en op zoek naar een stad zonder winkels. Zuidwaerts zo die gaet.

Oh ja, over het vissen. Het sterft hier van de vissen. In alle soorten en maten. Zij kwispelen dat het een lieve lust is. Maar ze laten zich niet vangen. Rotbeesten.