Maandag 20 juni 2016

Wij zijn van haven veranderd. Een haventje (RNCN) iets dichter bij de boulevard en de oude binnenstad van La Coruna. Wij bezoeken eerst de binnenstad en duidelijk is de invloed van het subtropische klimaat. Palmbomen, opgewekte mooie mensen en alles ziet er bijzonder schoon en goed onderhouden uit. Ik heb meteen een goed gevoel over deze omgeving. Alleen die nacht!

Een groot passagierschip heeft het plan opgevat aan te gaan leggen met alle heisa van dien. Sleepboten, bunkerschepen en daarbij nog de visserarmade die het plan heeft opgevat om met een noodvaart langs de haveningang voorbij te crossen met als gevolg veel zuiging in het water, hoge deining en knarsende en piepende landvasten. Die nacht hebben wij geen oog dichtgedaan. Een oversteekje Golf van Biskaje is ontspannender dan een nachtje van deze aard.

Dinsdag 21 juni t/m donderdag 23 juni

Ik vat hier maar een paar dagen samen. Ik heb het veel te druk gehad met …………ja, wist ik het maar. In het kort: het is heel gezellig. Richard en Remco hebben hun draai gevonden, slapen vaak een gat in de dag. Zijn drukdoende te vissen met als gevolg, dat wederom niets maar dan ook helemaal niets gevangen is. De vissen liggen dubbel in het water van het lachen. Je ziet hun bekkies open en dicht gaan om af en toe een dikke boer te laten. De verse vis, die wij tijdens de reis hebben gekregen, komt van een allervriendelijkste havenmeester. Waarschijnlijk vanuit een gevoel van diep medelijden met onze jonge opstappers. Op de barbecue hebben wij het verschil tussen de eigen “gevangen” vis en de gekregen vis niet kunnen ontdekken. (Niet zo moeilijk trouwens als je zelf geen vis weet te vangen).

Onze Richard. Valt niet mee zo’n inspannende dag

Remco. Visje aanbranden!

Remco’s specialiteit

Santiago de Compostella

La Coruña

Vanuit La Coruña schuiven wij elke dag een beetje op langs de prachtige Spaanse kust richting Vigo. Eerst doen wij Porto de Muxia aan, daarna Ribeira en vervolgens Vigo. Het voelt allemaal heel erg goed. Vriendelijke open mensen en altijd bereid om te helpen. Ook als zij geen Engels spreken, zoeken zij iemand anders op, om als tolk op te treden. Het eten in de restaurantjes is heerlijk en de havens zijn oké.

Wij moeten wel wat wennen aan het Spaanse tijdbesef. De sièsta kennen wij als Hollanders niet en wij hebben natuurlijk de gewoonte om juist in die tijdsperiode uit shoppen te gaan. Goed voor de portemonnee uiteraard, maar het kan dan wel wat té rustig zijn in de winkelstraten. Bij ons in NL is het ’s-ochtends heel druk in het verkeer en mensen die op weg zijn naar hun werk. Hier in Spanje begint het leven pas om een uur of 9.00. Prima dus eigenlijk. Wij passen ons hier heel gemakkelijk bij aan! Een planning houden wij er niet op na. ’s-Ochtends bij het ontbijt bekijken wij wat wij deze dag willen gaan doen en laten ons volledig leiden door waar wij op dat moment zin in hebben. En dat voelt buitengewoon super.

Met het weer hebben wij mazzel. Meestal overdag een strakblauwe lucht en een frisse wind. Dat voelt heerlijk aan. ’s-Nachts daalt te temperatuur en dan kan het behoorlijk fris zijn. Voor het slapen is dat prima. Geen oververhitting in bed dus.(jammer?) De wind komt steeds uit de goede hoek en kunnen alles zeilend bereiken.

Vrijdag 24 juni 2016

De dag van het afscheid. Remco en Richard verlaten ons om huiswaarts te keren. Wij brengen ze naar het vliegveld en met pijn in het hart zien wij hen vertrekken. Het is een heerlijke, ontspannen, leuke week geweest. Een weekje is veel te kort. Helaas het is niet anders. Na het afscheid nemen, vertrekken wij naar Santiago de Compostella. M.n. het oude historische centrum is voor even wel leuk. Veel gebruikelijke kitsch troep, restaurantjes en anderszins. Een kerkdienst is gaande in een stampvolle kerk. Wij zijn maar snel weer verder gegaan. Het is veel te benauwend. De oude gebouwen ademen een historische sfeer uit en in gedachten kan je je wel voorstellen hoe het vroeger geweest moet zijn. Met de hoge snelheidstrein (die helemaal niet zo snel ging), zijn wij ’s-Avonds weer teruggekeerd naar ons drijvend mandje.

Zaterdag 25 juni 2016

Na wat boodschappen gedaan te hebben in Vigo vertrekken wij naar Cangas. Schuin tegenover Vigo in dezelfde Ria. Ongeveer 3 mijl varen. Goed te doen dus op een dag als vandaag. Cangas is een mooi stadje. Vol leven. Roeiwedstrijden en veel opgewekte blije mensen. Het leven is hier veel ontspannender dan bij ons. In Nederland heerst meer een sfeer van moeten. Hier een sfeer van mogen. Hier wordt geleefd. In NL wordt je geleefd. Een wereld van verschil! Wat opvalt hier in Spanje is dat vrouwen vrouwen zijn en mannen mannen. In NL zie je dat niet meer zo. De verschillen tussen man en vrouw zijn hier in Spanje (gelukkig) groter, zonder dat er verschil is in gelijkwaardigheid. Chapeau! In NL is grauwheid troef. Zo jammer!!! Wat verder opvalt is de veel lossere omgang met elkaar dan in NL. In een katholiek land als Spanje verwacht je geen topless dames op het strand. Wij waren blij verrast. Er heerst hier een bepaalde losheid, die wij in NL enkele decennia geleden ook kenden, maar die helaas door onze Boerka cultuur ver achter ons is gelaten. In NL is de vertrutting, preutsheid en burgerlijkheid zichtbaar en voelbaar. Jammer. Zo jammer. Ik hoop dat de tijden veranderen. Wij voelen ons hier prima en zijn blij dat wij hier zijn.