Donderdag 2 juni 2016

Een grauwe dag vandaag. Druilerig. Het regent niet, maar je wordt wel nat.

En jawel, vandaag ons 1^e kraakverse vis gekocht. Tongetjes en krabbetjes. De tongetjes zijn al heerlijk opgegeten. De krabbetjes wachten nog even tot morgen. Eerst op zoek naar een bankschroef om ze open te krijgen.

Boulogne is best een boeiende stad. De stad leeft. Kleine vissersbootjes die in en uitvaren en hun waar verkopen aan de kade. De straten in het centrum met tal van leuke winkeltjes en restaurantjes. Gezellig ondanks het prutweer en zeker de moeite waard om te bezoeken.

Morgen trekken wij verder. Naar Diepe. Elke keer met stapjes van 40 – 60 mijl in dagtochtjes van een aantal uren. Wij pakken steeds het tij mee. Scheelt altijd weer een paar uurtjes varen. Wij willen rond 15 juni in Brest aankomen en het lijkt als of wij nog een heel eind te gaan hebben. Als wij een beetje doortrekken kunnen wij daar in een paar dagen zijn, maar wij hebben alle tijd en zijn een beetje lui. Vandaar, als een snelle slak gaan wij voorwaarts.

Vrijdag 3 juni 2016

Het fijne van een blog per dag bijhouden is, dat je niet vergeet wat voor dag het is.

Hoe zou het zijn als je de dagen, maanden, jaren niet meer zou weten. Jij niet, ik niet, maar ook een ander niet. Geen agenda’s waarbij voor het hele jaar (onzinnige) vergaderafspraken gepland zijn, geen tijdsdruk meer, geen gehaast, meer tijd voor elkaar en je dag wordt bepaald door zonsopgang en ondergang en het ritme van de natuur. Je spreekt je medemens als je daar behoefte aan hebt of als daar een zekere urgentie is en je houdt je bezig met de dingen, die er werkelijk toe doen.

Best een aanlokkelijk idee. Jammer dat dat slechts een utopie is.

Maar toch……. Denk daar maar eens over na!

Zojuist zijn wij aangekomen in Dieppe na een rustige dagje zeilen met de wind op de kont. Dieppe, een stad waar wij vorig jaar ook al een keertje geweest zijn. Veel terrasjes, pizzatenten en vissersbootjes die hun waar aan de kade verkopen. Een veerboot, die elke dag naar Engeland vaart en veel versleten grandeur uit het verleden.

Hier zie je ook veel mannen, duidelijk afkomstig uit de Noordafrikaanse Arabische wereld, die je glazig en met ondoorgrondelijke blikken nastaren. Ze hangen wat rond en vervelen zich kennelijk. Voelt niet prettig. Morgenvroeg vertrekken wij naar Honfleur. Ongeveer 60 mijl verder. In het verleden zijn wij daar ook wel eens geweest en hebben daar goede herinneringen aan. Ik ben benieuwd of daar veel veranderd is.

Zaterdag 4 juni 2016

Het oorspronkelijke plan om naar Honfleur te gaan hebben wij maar bij nader inzien laten varen.

Honfleur hebben wij in het verleden al een paar keer aangedaan en de laatste keer viel het ons bar tegen. De 1^e keer dat wij daar waren, waren er veel kunstgalerieen en het stadje transpireerde in de zomer kunst. Een alternatieve sfeer waar je je ogen uitkeek en mee transpireerde. De laatste keer, alweer een paar jaar geleden, was het verworden tot een toeristenplaats met pizzeria’s, hamburgertenten en schreeuwerige disco’s. Niet meer onze plek.

Le Havre zijn wij nog nooit geweest en ligt om de hoek. Deze keer dus maar.

Bij Le Havre denk je algauw aan een werkstad gericht op de maritieme sector. En ja, dat is ook zo. Maar Le Havre heeft nog veel meer. Leuke winkelstraatjes, de oude kern en ook veel nieuwbouw. Daartussen vind je grauwe woonschuren, die er van alle kanten als bunkers uitzien.  En warenpel, daar wonen mensen in, jong en oud, die het ook nog naar hun zin schijnen te hebben. Zij lopen er vrolijk en opgewekt rond. Hoe is dat nou mogelijk? Wij Nederlanders zouden overvallen worden door een zware depressie, maar hier kennen zij de kreet “savoir vivre” en dat doen zij ook.

Sinds ons vertrek, 2 weken geleden, wil het weer nog niet echt meewerken. Het is meestal koud. Zo’n 13 tot 15 graden en de wind? Nou ja, kan er soms mee deur.

De verwachtingen voor de komende week zijn hoopvol.

Let’s wait and see.