Zo voor en na het zeilen heb je alle tijd om over het leven en wat daarin afspeelt na te denken. Zo af en toe zal ik wat van mijn (soms prikkelende) gedachtenspinsels aan mijn blog toe vertrouwen.
Zo ook nu.
Carla en ik zijn nu bijna 40 jaar getrouwd. Carla is bruin. In de winter off-white. In de zomer zwart. Onze kinderen zitten daar ergens tussenin.
Ik ben wit in de winter, rood als ik verbrand en bruin in de zomer. Helaas niet helemaal, maar wel voor een deel.
Onze kinderen zijn altijd naar witte scholen geweest. Getennist op een witte tennisclub. Beiden zijn universitair geschoold. Doen het goed en daar zijn we trots op.
Onze kleinkinderen gaat naar een witte opvang. Zij zijn daar de zwartste peuters. Vroeger vond ik negerzoenen lekker evenals moorkoppen.
Elk jaar vieren wij Sinterklaas en Zwarte Piet.
Carla heeft jarenlang in het ziekenhuis in Hilversum gewerkt. Zij was daar in de begintijd de enige zwarte zuster. Wel zo makkelijk als je haar nodig had. Je hoefde maar “zwarte zuster” te zeggen en iedereen wist wie je bedoelde. Enige vorm van racisme of discrimatie hebben wij nooit ondervonden.
Zwart, wit, rood, bruin of welke kleur dan ook heeft bij ons nooit enige betekenis gehad. Laat staan dat daar sprake was van enig racisme of discriminatie. Een kleur is een kleur. Meer niet en minder ook niet.
De laatste tijd speelt het thema Zwarte Piet de boventoon. Zwarte Piet is kennelijk een symbool van slavernij en komt voort uit onze koloniale tijd. Dat wordt ons althans zo voorgehouden. Vooral onze zwarte medemens (voorheen neger) loopt hiertegen te hoop. Vooral bij Mw. Sylvana Simons, een knappe intelligente zwarte vrouw, druipt de frustratie en traumatische verleden ervan af. Een slavernijverleden van een paar honderd jaar geleden, die zij zelf niet heeft meegemaakt, maar waar zij wel zichtbaar onder lijdt. (Ik denk dat zij daar wel oprecht in is). Een verleden, die vanuit het huidige perspectief verwerpelijk is, maar waar ik mij zeker niet door aangesproken voel of verantwoordelijk voor ben. Zij vergeet even gemakshalve, dat haar eigen zwarte medemens voor wat snuisterijen haar eigen mensen verkochten aan die “slechte” blanken. Ik hoor haar daar nooit over. Maar dat terzijde. Maar goed, ik verwijt ook de huidige jonge generatie Duitsers niet de wandaden en verschrikkelijkheden in de 2e wereldoorlog die hun voorouders gepleegd hebben. Noch de kinderen van NSB-ers, die hun eigen volk verraadden.
Sylvana Simons en consorten zijn druk bezig de voorstanders van zwarte Piet zwart te maken. Of moet ik zeggen wit of rood of…………. Vul het maar in Sylvana.
Zij is wel bezig de eigenheid van Nederland om zeep te helpen en mij voor racist uit te maken. De negerzoen is inmiddels gesneuveld. De moorkop ook en what’s next. Nederlandse spreekwoorden? Zwarte Piet vermoord door zwarten?
Ik heb mij als geboren en getogen Nederlander, autochtoon heet dat geloof ik, nog nooit zo in een hoek gedrukt gevoeld. Ik ben zeker geen agressief persoon, maar ik voel mijn bloed zo langzamerhand wel koken.
Beledigd tot op het bot. Als je nog geen racist bent, zou je het zo maar kunnen worden.
Wellicht is het een idee, dat Sylvana en aanhangers in therapie gaan om af te komen van hun trauma’s. Wellicht dat daar nog wel een subsidie voor beschikbaar is.
Mooi betoog hoor pap, Ik word ook helemaal ziek van die discussies.. Wat dat betreft ben ik wel jaloers dat ik niet net zoals jullie lekker op reis ben en kan genieten van het onbekende, de avonturen, de nieuwe ervaringen, etc. Maar met dit blog krijgen we wel een kijkje in de kombuis. En dat is ook wel heel leuk!
Xx
LikeGeliked door 1 persoon