6 september – 24 september 2018

Wij dobberen nu alweer meer dan 2 weken in het Corsicaanse en Sardiniaanse.

Corsica is wonderbaarlijk mooi. Vooral omdat Corsica toch wat meer behapbaar en kleinschaliger lijkt dan Sardinië. De sfeer is wat dorpser, gemoedelijker lijkt het, dan in Sardinië. De baaien zijn mooi, maar niet zo groot. De natuur is overweldigend evenals de rust. Het water is kristalhelder. De visjes dartelen rond de boot en knabbelen aan de boot wat een raar knisperend geluid oplevert.

De wespen en muggen wisselen elkaar om onbekende redenen regelmatig af.

En het is hier mooi. Heel mooi.

De zuidelijke stad van Corsica, Bonifacio genaamd, is prachtig evenals de baai, die ongeveer 2 Nm noordelijker ligt. De rotskust doet krijtachtig aan en beschut de diepe ingang naar de haven van Bonifacio zeer goed. Ondanks de soms sterke wind, lig je daar heerlijk rustig, afgezien de nachtelijke disco herrie dan.

Het is wonderlijk dat de mens in een prachtige natuur, die uitnodigt om stil te zijn, weer zo nodig de rust moet verstoren met een gigantische herrie. Het is net zo verwonderlijk dat als je als enige in een baai voor anker ligt, een ander op nauwelijks 10 mtr. afstand ook zijn anker uitgooit. Weg privacy, weg rust en weg nachtrust, omdat je steeds op ankerwacht moet. Onbegrijpelijk. Soms heb ik last van plaatsvervangende schaamte om mens te zijn.

Zowel op Corsica als Sardinië vind je nog tal van ruïnes uit een ver verleden. Citadellen (niet te verwarren met frikandellen, ondanks dat de vorm vaak overeenkomstig is), forten, burchten en meer. Prachtig natuurlijk, maar anderzijds weerspiegelt dit wel een gewelddadig verleden. Het heden is helaas niet veel anders. De mens heeft in al die duizenden jaren niet veel bijgeleerd. Jammer.

Desalniettemin is het bezoeken wel de moeite waard en geeft je een beter inzicht in de menselijke motieven van verleden en heden. Leerzaam dus op de oude dag.

Van Corsica hebben wij vooral de westkust bezocht. Enkele plaatsen: Saint-Florent, Calvi, Girolata, Porto, Cargese, Ajacio, Porto Pollo, Propriano, Pianotolli en Bonifacio en daartussen de nodige baaien waar wij geankerd hebben. Een heel rijtje en een echte voorkeur hebben wij niet. Het is allemaal mooi, relaxed en elk plaatsje of baai heeft zijn eigen karakteristieken.

Wij zijn nu in Sardinië en liggen aan een gratis kadeligplaats in Olbia. Vijf minuten lopen van het stadscentrum en met tal van andere zeilers met verschillende nationaliteiten.

Tussen Bonifacio en Olbia ligt een prachtig natuurgebied op de Magdalena eilanden. Prachtig prachtig allemaal. Evenals de mega mega mega jachten.

Olbia is ook de plaats waar wij onze dochter Agnes gehaald en gebracht hebben om een weekje rond te toeren in dit mooie gebied.

Helaas is aan een verwelkoming ook altijd een afscheid verbonden. Met pijn in hart is zij weer vertrokken naar een nat en koud NL. Gelukkig zien wij haar binnenkort weer.

Wij wachten nu een paar dagen in Olbia totdat de Mistral wat geluwd is om al dit prachts te verlaten voor de Balearen richting Gibraltar. Een afstandje van ongeveer 800Nm.

FF doorvaren dus.

Wordt vervolgd.