Maandag 12 september – 6 oktober 2016

Een 2,5 week terug naar Nederland. Een drukke 2,5 week. Werk, belastingaangifte, bij werken administratie, betalingen doen, APK en groot onderhoud van de auto, moeder, kinderen en klein kinderen, uit eten, vrienden bezoeken, boodschappen doen om mee te nemen naar Tenerife, verloren gegane zeillatten bestellen, Satelliettelefoon kopen en operationeel maken, poetsen en soppen. De tijd vliegt voorbij, maar dat had van mij ook wel wat sneller gekund. Niet dat ik zit te klagen, maar Kairos lonkt. 5 oktober vliegen wij terug naar ons thuis. In Nederland is ons huis, maar Kairos is ons thuis. Het verschil lijkt klein, maar voor mij zit daar een wereld tussen.

Woensdag 5 oktober 2016

Door onze lieftallige dochter Agnes (je moet haar gezien hebben!) worden wij naar Schiphol gebracht. De auto vol met bagage.

Met 30 kilo overgewicht en met een extra groot pakket i.v.m. de 2,5 mtr. lange zeillatten worstelen wij ons naar Schiphol. Pindakaas, aardappelen, hagelslag, kaas, stroopwafels, drop en chocolade. Ge zijt enen Ollander of ge zijt het niet nietwaar.

De vlucht met Transavia is prima. Wij hebben met Transavia goede ervaringen. Niet te duur, stipt en met vriendelijk personeel. Daar kunnen heel wat low cost carriers een voorbeeld aan nemen. De aankomt op Tenerife is minder. Men is daar niet gewend aan afwijkende bagage formaten. Even vragen bij een onberispelijk in uniform geklede, maar overjarige dame, waar ik de odd sized lugage kan ophalen. Het enige waar zij toe in staat blijkt te zijn, is onvriendelijk kijken, schouders ophalen en vragen wat je er aan gaat doen. Een overjarig modepopje, die onmiddellijk afgegeven zou moeten worden bij de niet opgehaalde bagage in de hoop dat zij daar tot in de oneindigheid vergeten mag blijven.

Maar goed. Wij hebben de 5 pakketten gevonden en met de bestelbustaxi naar Santa Cruz de Tenerife gereden, waar Kairos ongeduldig op ons ligt te wachten.

In de 1 uur durende trip naar de Marina piekeren wij ons suf hoe wij al deze bagage naar Kairos moeten brengen. De marina kent geen wagentjes en de afstand is best groot. 78 kg. verdeelt over 5 pakketten neem je niet ff onder je arm mee, zonder door je hoeven te gaan.

Maar gelukkig, het geluk is met de dommen. (PS: en voor de twijfelaars, dat zijn wij en dat willen wij ook vooral zo houden by the way!). Rob en Boudien van de Bojangles waren wij al eerder in Cascais (Portugal) tegengekomen en zij waren zo vriendelijk om ons te helpen. Dank dank dank. ’s-Avonds hebben wij lekker met hen Hake gegeten en 2 ltr. bier en een fles witte wijn achterovergeslagen. Het valt ook allemaal niet mee, nietwaar. Wij hebben daardoor wel lekker geslapen in ons eigen waterbedje.

Donderdag 6 oktober 2016

Vandaag staat in het teken van Kairos tot leven wekken en het uitpakken van alle bagage en het opruimen. Kairos is bedekt met een zwarte laag vulkaanstof. Het is een poets-uitpak-inruim-boodschappendag. Broodjes gekocht bij de bakker, naar de supermarkt voor het avondeten en dat alles in alle gemoedelijkheid. Tijd vervaagt en wij laten ons meer leiden door het opkomen en ondergaan van de zon, dan door ons horloge. En ik kan je verzekeren dat dat heel fijn is.  In Nederland word ik altijd overvallen door “druk” en het altijd weer “moeten”. Het is heerlijk om te doen waar je behoefte aan hebt en niet omdat toevallig iemand of een instantie dat van je verwacht of eist. Meer vanuit uit eigen interne wil en behoefte dan externe druk. Het merkwaardige, of misschien ook niet, ben ik hier zo veel productiever, opgewekter en energieker dan in Nederland. Goed dat wij er tussenuit zijn.